Είναι η ζωή μας Η ανησυχία, αφ' ενός, είναι γενικότερη και σύνθετη. Θεωρείται σε αναμονή για τον κίνδυνο, και συνδέεται με τη δυνατότητα να προβλέψει, να προετοιμαστεί για, και να προσαρμοστεί στην αλλαγή. Συχνά, διαρκεί έναν μακροπρόθεσμο, και η αιτία της παραμένει λάθος καθορισμένη. Παραδείγματος χάριν, κάποιος δύσκολος για τη δημόσια ομιλία μπορεί να δοκιμάσει μια συμπίεση στο στομάχι για τις ημέρες πριν από μια σχεδιασμένη συζήτηση. Ενώ και ο φόβος και η ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν μια απάντηση διέγερσης, τα άλλα αποτελέσματά τους αποκλίνουν. Ο πολύ έντονος φόβος χρησιμεύει μερικές φορές «να παγώσει» το σώμα για να το προστατεύσει από τη ζημιά, αναγκάζοντας ελάχιστη ή καμία αλλαγή στο ποσοστό καρδιών και εμποδίζοντας την ώθηση για να κινηθεί. Στην ανησυχία, οι φυσικές αλλαγές που προκαλούνται από τη διέγερση οδηγούν σε ένα δεύτερο στάδιο που χαρακτηρίζεται από τα σκεπτόμενα σχέδια όπως η ανησυχία, φόβος, και διανοητικός επαναλαμβάνει να ανησυχία-ξυπνήσει τα γεγονότα. Εφ' όσον υπάρχει ένας καλός λόγος για το φόβο ή την ανησυχία, και δεν παρεμποδίζει τη δυνατότητα να εργαστεί, να παίξει, και να κοινωνικοποιήσει, δεν θεωρείται πρόβλημα. Αλλά όταν η ανησυχία διαρκεί επάνω μια δική της ζωή και αρχίζει να αναστατώνει τις καθημερινές δραστηριότητες, η κατάσταση δεν είναι πλέον κανονική. Μια γνήσια συναισθηματική αναταραχή είναι τώρα στην εργασία... και είναι χρόνος να δει ένας γιατρός.
Επεξεργασία ανησυχίας: βαθμιαία Η οικογένεια είναι μεγάλης σπουδαιότητας στην αποκατάσταση ενός προσώπου με μια αναταραχή ανησυχίας. Ιδανικά, η οικογένεια πρέπει να είναι ενθαρρυντική χωρίς βοήθεια να διαιωνιστούν τα συμπτώματα του προσώπου. Εάν η οικογένεια τείνει να ευτελίσει τη βελτίωση αναταραχής ή απαίτησης χωρίς επεξεργασία, το επηρεασθε'ν πρόσωπο θα υποφέρει. Μπορείτε να επιθυμήσετε να παρουσιάσετε αυτό το βιβλιάριο στην οικογένειά σας και να στρατολογήσετε τη βοήθειά τους ως μορφωμένους συμμάχους στην πάλη σας ενάντια στην αναταραχή ανησυχίας σας. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα αντικαταθλιπτικά χάπια είναι αποτελεσματικά στη μεταχείρηση της κατάθλιψης. Ένας τύπος αποκαλούμενων ιατρική εκλεκτικών ανασταλτικών παραγόντων σεροτονίνης reuptake (SSRIs) ο συχνότερα ορίζεται από τους γιατρούς. Στη θεραπεία «συζήτησης», ο ασθενής και ο θεράπων μιλούν για την εμπειρία, τις σχέσεις, τα γεγονότα, και τα συναισθήματα του ασθενή. Δύο από τις προσεγγίσεις που βρέθηκαν για να είναι αποτελεσματικές για την κατάθλιψη είναι διαπροσωπική θεραπεία και γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία.
Φάρμακα για τις ψυχιατρικές διαταραχές Αν και υπάρχουν πολυάριθμες χημικές ουσίες που εκτελούν τις ζωτικής σημασίας λειτουργίες μέσα στον εγκέφαλο, τρεις βασικές χημικές ουσίες, ή οι νευροδιαβιβαστές, φαίνονται οι κρισιμότεροι στη ρύθμιση αυτής της διαδικασίας και τη διατήρηση της ισορροπίας: σεροτονίνη, η οποία συσχετίζεται με την ανησυχία, την κατάθλιψη, και την επιθετικότητα ντοπαμίνη, η οποία έχει επιπτώσεις στην αντίληψη πραγματικότητας και την ευχάριστη εμπειρία και norepinephrine, το οποίο έχει επιπτώσεις στην προσοχή, τη συγκέντρωση, και τη διάθεση. Το φάρμακο είναι το χρησιμότερο όταν υπάρχει σαφής αναταραχή ή, μερικές φορές, ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα στόχων για ένα ιδιαίτερο φάρμακο. Συνήθως, ένα σημείο σχεδίων των συμπτωμάτων σε μια συγκεκριμένη χημική δυσαναλογία. Όποτε μια δυσαναλογία εμφανίζεται εμφανής μέσω της διαταραγμένης συμπεριφοράς ενός προσώπου και του συναισθηματικού κράτους, κέντρα φαρμάκων στην τροποποίηση της δύναμης του σήματος ή την αναπροσαρμογή της ισορροπίας μεταξύ τους.
Αιτίες των ανησυχιών Οι εμπειρογνώμονες πρέπει να συμφωνήσουν ακόμα σχετικά με την πρωταρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι παραδέχονται ότι διάφοροι παράγοντες μπορούν να είναι στην εργασία σε κάθε περίπτωση. Η βιοχημική θεωρία προτείνει ότι οι βιολογικές δυσαναλογίες, ίσως μεταξύ των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, μπορούν να είναι η αρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Πράγματι, σε μια μελέτη οι ερευνητές ήταν σε θέση να προκαλέσουν μια επίθεση πανικού σε μερικούς ανθρώπους απλά με να εμποτίσουν ορισμένες χημικές ουσίες. Πολλοί επιστήμονες που συμμετέχουν στην έρευνα ανησυχίας τώρα υποστηρίζουν ότι οι διορθώνοντας βιοχημικές δυσαναλογίες με το φάρμακο πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος της επεξεργασίας. Άλλες μελέτες προτείνουν ότι οι βιοχημικές αλλαγές μπορούν επίσης να επιτευχθούν μέσω των ψυχολογικών και συμπεριφοριστικών αλλαγών που παράγονται από την ψυχοθεραπεία. Πίεση, τραύμα, αβεβαιότητα. Οι περισσότεροι θεωρητικοί συμφωνούν ότι, άλλοι παράγοντες κατά μέρος, η πίεση, το τραύμα, και οι αβεβαιότητες μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στην ανάπτυξη των αναταραχών ανησυχίας. Οι μελέτες παρουσιάζουν μια σχέση μεταξύ της ανησυχίας και της πίεσης, οι οποίες μπορούν να καθοριστούν συνεπεία να προσαρμοστούν σε μια αλλαγή. Οι προκλήσεις όπως ο θάνατος αγαπημένος απαιτούν μια σημαντική προσαρμογή που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας αναταραχής ανησυχίας. Η αβεβαιότητα κατά τη διάρκεια των μεταβάσεων, ή για το μέλλον, μπορεί επίσης να παραγάγει την ανησυχία. Μερικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι ένα αγχωτικό γεγονός προηγείται της εμφάνισης πολλών αναταραχών ανησυχίας, αν και αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι ακόμα αποφασιστικό. Η επιρροή αυτών των παραγόντων εμφανίζεται να ποικίλλει με την αναταραχή. Στο μετα-τραυματικό σύνδρομο πίεσης, τέτοιοι παράγοντες διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο, ενώ στην ψυχαναγκαστική αναταραχή, η χημεία εγκεφάλου εμφανίζεται να είναι ο αρχικός ένοχος. Μια δυσαναλογία σε αυτούς τους νευροδιαβιβαστές μπορεί να προκαλέσει μια αντίστοιχη μετατόπιση στις σκέψεις μας. Αλλά ισχύει η αντιστροφή επίσης; Μπορεί μια καθορισμένη αλλαγή στη σκέψη μας να αλλάξει τη χημεία στον εγκέφαλο; Πολλοί εμπειρογνώμονες είναι πεπεισμένοι ότι αυτό ισχύει και η συμπεριφοριστική θεραπεία που στοχεύει στην αλλαγή των αντιδράσεών μας, στην πραγματικότητα, θεραπεύει πολλά προβλήματα. Πράγματι, για μερικές αναταραχές, όπως οι φοβίες, αυτός ο τύπος θεραπείας παραμένει η αποτελεσματικότερη εναλλακτική λύση.
Αποτελεσματικές αναταραχές ανησυχίας επεξεργασιών Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για κάθε μια από τις αναταραχές ανησυχίας έχουν αναπτυχθεί μέσω της έρευνας. Γενικά, δύο τύποι επεξεργασιών είναι διαθέσιμοι για μια αναταραχή � ανησυχίας - φάρμακο και συγκεκριμένοι τύποι ψυχοθεραπειών (μερικές φορές αποκαλούμενων «θεραπεία συζήτησης»). Και οι δύο προσεγγίσεις μπορούν να είναι αποτελεσματικές για τις περισσότερες αναταραχές. Η επιλογή του ενός ή άλλη, ή και οι δύο, εξαρτώνται από την προτίμηση του ασθενή και του γιατρού, και επίσης από την ιδιαίτερη αναταραχή ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, μόνο η ψυχοθεραπεία έχει βρεθεί αποτελεσματική για τις συγκεκριμένες φοβίες. Κατά επιλογή ενός θεράποντος, την πρέπει να ανακαλύψετε εάν τα φάρμακα θα είναι διαθέσιμα εάν είναι απαραίτητο. Όταν υποβάλλεστε στην επεξεργασία για μια αναταραχή ανησυχίας, εσείς και ο γιατρός ή ο θεράπων σας θα εργάζεστε μαζί ομαδικά. Μαζί, θα προσπαθήσετε να βρείτε την προσέγγιση που είναι καλύτερη για σας. Εάν μια επεξεργασία δεν λειτουργεί, οι πιθανότητες είναι καλές ότι μια άλλη μια. Και οι νέες επεξεργασίες αναπτύσσονται συνεχώς μέσω της έρευνας. Έτσι μην σταματήστε την ελπίδα.
Η καθημερινές ζωή και η ανησυχία μας Τα φάρμακα συνταγών και εκείνοι που αγοράζονται πέρα από το μετρητή μπορούν επίσης να προκαλέσουν τα συμπτώματα ανησυχίας. Τα κρύα φάρμακα, τα χάπια διατροφής, τα αντισπασμωδικά φάρμακα, τα τονωτικά, digitalis, τα συμπληρώματα θυροειδή, και, παράδοξα, τα αντικαταθλιπτικά χάπια που δίνονται για να μειώσουν τον πανικό όλοι μπορούν να προκαλέσουν την ανησυχία. Διακόπτοντας ποικίλα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των ηρεμιστικών, τα χάπια ύπνου, και ορισμένα φάρμακα αίμα-πίεσης μπορούν να οδηγήσουν στα συμπτώματα απόσυρσης που περιλαμβάνουν συχνά την ανησυχία. Το οινόπνευμα είναι ένα γνωστό ακόμα με συνέπεια η αιτία της ανησυχίας. Και η υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος και η απόσυρση από τον μπορούν να οδηγήσουν στην ανησυχία. Το πρόβλημα πηγαίνει συχνά παραγνωρισμένο επειδή την οι άνθρωποι μπορούν να ελαχιστοποιήσουν ή να παραλείψουν την εισαγωγή οινοπνεύματός τους κατά ομιλία με το γιατρό, και γιατροί μπορεί να παραμελήσει να ρωτήσει. Κατά τρόπο ενδιαφέροντα, το οινόπνευμα δεν εμφανίζεται να αυξάνει τον κίνδυνο αναταραχών ανησυχίας στην πιό πρόσφατη ζωή.
Ο επαγγελματίας υγειονομικής περίθαλψης μπορεί πραγματικά να βοηθήσει Οι ψυχολόγοι, οι κοινωνικοί λειτουργοί, και οι σύμβουλοι συνεργάζονται μερικές φορές στενά με έναν ψυχίατρο ή άλλο παθολόγο, οι οποίοι θα ορίσουν τα φάρμακα όταν απαιτούνται. Για μερικούς ανθρώπους, η θεραπεία ομάδας είναι ένα χρήσιμο μέρος της θεραπείας. Θυμηθείτε, εν τούτοις, ότι όταν βρίσκετε έναν επαγγελματία υγειονομικής περίθαλψης ότι ικανοποιείτε με, δύο από σας λειτουργούν μαζί ομαδικά. Μαζί θα είστε σε θέση να αναπτύξετε ένα σχέδιο για να μεταχειριστείτε την αναταραχή ανησυχίας σας που μπορεί να περιλάβει την γνωστικός-συμπεριφοριστική ή άλλη συζήτησης θεραπεία φαρμάκων, ή και οι δύο, ανάλογα με την περίπτωση.
Ερευνητική διανοητική υγεία επιστημόνων Χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες εγκεφαλικής απεικόνισης και τις νευροχημικές τεχνικές, οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι ένα δίκτυο των αλληλεπιδρώντας δομών είναι αρμόδιο για αυτές τις συγκινήσεις. Κέντρα πολύ ερευνητικοου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, μια αμύγδαλο-διαμορφωμένη δομή βαθιά μέσα στον εγκέφαλο. Η αμυγδαλή εγκεφάλου θεωρείται για να χρησιμεύσει ως μια πλήμνη επικοινωνιών μεταξύ των μερών του εγκεφάλου εισερχόμενα αισθητήρια σήματα εκείνης της διαδικασίας και των μερών που τα ερμηνεύουν. Μπορεί να επισημάνει ότι μια απειλή είναι παρούσα, και προκαλεί μια απάντηση ή μια ανησυχία φόβου. Φαίνεται ότι οι συναισθηματικές μνήμες που αποθηκεύονται στο κεντρικό μέρος της αμυγδαλής εγκεφάλου μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στις αναταραχές που περιλαμβάνουν τους πολύ ευδιάκριτους φόβους, όπως τις φοβίες, ενώ τα διαφορετικά μέρη μπορούν να περιληφθούν με άλλες μορφές ανησυχίας. Άλλη έρευνα εστιάζει στον ιππόκαμπο, μια άλλη δομή εγκεφάλου που είναι αρμόδια για να απειλήσει επεξεργασίας ή τα τραυματικά ερεθίσματα. Ο ιππόκαμπος διαδραματίζει έναν βασικό ρόλο στον εγκέφαλο με τη βοήθεια να κωδικοποιηθούν οι πληροφορίες στις μνήμες. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι ο ιππόκαμπος εμφανίζεται να είναι μικρότερος στους ανθρώπους που έχουν υποβληθεί στην αυστηρή πίεση λόγω της κακοποίησης παιδιών ή του στρατιωτικού αγώνα. Αυτό το μειωμένο μέγεθος θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσει γιατί τα άτομα με PTSD έχουν τις αναδρομές στο παρελθόν, ελλείμματα στη ρητή μνήμη, και την τεμαχισμένη μνήμη για τις λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος. Επίσης, η έρευνα δείχνει ότι άλλα μέρη εγκεφάλου αποκαλούμενα τα βασικά γάγγλια και striatum περιλαμβάνονται στην ψυχαναγκαστική αναταραχή. Με την εκμάθηση περισσότερων για τα στοιχεία κυκλώματος εγκεφάλου που περιλαμβάνονται στο φόβο και την ανησυχία, οι επιστήμονες μπορούν να είναι σε θέση να επινοήσουν τις νέες και πιό συγκεκριμένες επεξεργασίες για τις αναταραχές ανησυχίας. Παραδείγματος χάριν, someday μπορεί να είναι δυνατό να αυξηθεί η επιρροή των μερών σκέψης του εγκεφάλου στη αμυγδαλή εγκεφάλου, τοποθετώντας κατά συνέπεια την απάντηση φόβου και ανησυχίας υπό συνειδητό έλεγχο.
![Κατάθλιψη απογείωσης. Antidepressants.](img/antidepressants_87.jpg)
Εξήγηση όρωνΑναταραχές ανησυχίας
- Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.
Αναταραχή ανησυχίας
- Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.
Ανησυχία
- Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.
- Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.
Φόβος
- Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.
διανοητική υγεία
- Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.
- η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.
κατάθλιψη
- στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.
πίεση
- Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.
- Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.
|